مواهب ١

چندبار افاضات‌ش رو تحمل کرده‌بودم در مورد لائیک بودن‌ش و اثبات وجود خدا سر کلاس انتقال حرارت. این دفعه بحث خیلی داغ بود٬ ۴۵ دقیقه بود که داشت یک‌ریز با استاد بحث می‌کرد و رسماً مزخرف می‌گفت. چه از نظر فلسفی و چه از نظر علمی. این قدر به خودم فشار آوردم که چیزی نگم٬ دستام می‌لرزید و پام تیر می‌کشید٬ نمی‌دونم چه‌جوری وارد بحث شدم در مورد فرگشت و داوکینز و ژن خودخواه و طراحی هوشمند و آگاهی حرف زدم. اون مدام وسط حرف‌م می‌پرید و یک‌بار با قطعیت گفت «فرگشت طراحی هوشمند رو رد می‌کنه و «همه چیز» رو توجیه می‌کنه.» وقتی حس کردم این آدم اون قدر با مفهوم ساینس آشنا نیست که فرق تئوری و اصل علمی و یا فلسفه و علم و یا تعصب رو بدونه٬ فهمیدم با یه بی‌شعور به تمام معنا طرفم٬ برای همین هم وسط حرفاش زدم از کلاس بیرون. × از اون تیپ آدما نیستم که بخوام دانسته‌هام رو به رخ بکشم و یا به کتابایی که خوندم ببالم و یا با قطعیت حکم بدم٬ لکن لازم بشه این دفعه با تمام قوا زبون‌شُ کوتاه می‌کنم. اصولاً بعضیا با مفهوم «نجابت» آشنایی ندارن. ×× متوجّه شدم که این آقا حس نمی‌کرد من تا این حد زبون داشته‌باشم. کجاشُ دیدی حا مواهب ١...ادامه مطلب

مواهب ١...

مواهب ١...

من هنوزم همون‌ آدم بی‌حوصله‌ای‌م که پیام‌های تلگرام رو می خونه و جواب نمی‌ده یا این که ماه به ماه اینستاگرام‌ش رو چک نمی‌کنه. من هنوز همون آدم‌م که وقتی بی‌کارترین می‌شه سایفون رو روشن می‌کنه و پینترست و توییتر و فیسبوک و یوتیوب و تد رو چک می‌کنه.  من هنوز همون آدم‌م که واسه دل خودش نقاشی می‌کشه و «چیزمیز» درست می‌کنه. من همچنان به دوست مصری‌م برای پروژه‌ی معماری‌ش در مورد ایران کمک می‌کنم٬ متن ارائه‌ش رو می‌خونم و اشتباهات‌ش رو اصلاح می‌کنم و وقتی با ذوق عکس ماکت‌هاش رو می‌فرسته٬ حس می‌کنم هنوزم مفیدم‌. من هنوز همون آدمی‌م که همه به‌ش می‌گن قوی و منطقی. من هنوز همون آدم‌م. من همچنان کتاب می‌خونم. من همچنان واسه نیم نمره توی سر خودم می‌زنم. من هنوز شبای قبل امتحان ترمودینامیک پاهام یخ می‌کنه و دستام می‌لرزه‌. من هنوز همون دیوونه ایم که بودم. فقط زندگی برام معنای دیگه‌ای پیداکرده. بیشتر قدر می‌دونم و حرفام هم برای نوشتن این‌جا بیشتر شده‌ و عکس بک‌گراندهام هم پدر شده. مواهب ١...ادامه مطلب

نمی‌دونم اجازه‌دارم از اصطلاح مسعود فراستی در مورد «فروشنده» استفاده کنم و بگم «یتیم‌خانه‌ی ایران» ماقبل بَده یا نه؟ اما واقعیت تکنیکی همین‌ه.  ماجرا با روایت‌گریِ خانوم خیلی مسنی شروع می‌شه که پدرش همراه میرزاکوچک‌خان می‌جنگیده و بعد از جداشدنِ موقت از تیم اونا به دلایلی٬ درگیر مسائل مرتبط با قحطی‌ای می‌شه که انگلیسی‌ها اون رو پی‌ریزی کرده‌ن و بنا به روایتی باعث کشتار «نه میلیون» ایرانی شده. اون مبارزه می‌کنه و توی رفع مشکل قحطی نقش پررنگی ایفا می‌کنه.  خب؛ تا این‌جا اتفاقات خوشایندی افتاده٬ فیلم ساخته‌شده «بر مبنای اسناد تاریخی» در مورد واقعِ وحشتناکی که از طرف دست‌های استعمارگرِ انگلستان به مردم بی‌گناه تحمیل شده٬ می‌تونه نقطه‌ای روشن و مثبت میان انبوه تاریکیِ سینمای ایران باشه. این فیلم از جهت آگاهی‌بخشی در مورد «رخداد» چنین واقعه‌ای٬ فیلم خوبی‌ه اما در مورد محتوا و بیشتر نوع دیالوگ‌های ردوبدل شده بین شخصیت‌های تاریخی٬ باید بگم که حس می‌کنم این فیلم برای گوشه‌ و کنایه‌زدن و به نوعی آگاهیِ آدم‌های غرب‌زده‌ی ۱۳۹۵ ساخته‌شده. معنای «روشن‌فکر»٬ که بارها توی این فیلم به کاررفته و حالت سر مواهب ١...ادامه مطلب

مواهب ١...

مواهب ١...

موهایم را پشت سرم جمع کرد، توی آینه نگاهم کرد و گفت «با موهات خداحافظی کن.» بعد قیچی زد. دسته موهای هفتاد سانتی‌متری سرنوشت‌شان کلاه‌گیس شدن بود. یحتمل این کوتاهیِ شدیدِ ناگهانی گمانه‌زنی‌ها مبنی بر این که یک نفر با خودش سر لج افتاده‌ست را تشدید می‌کند و به واقعیت نزدیک‌تر. لکن موضوع این نیست.  چند روز بعد از ترنجستان یک کاکتوس محزون و خاموش مثل خودم انتخاب می‌کنم. در دست گرفته همراه با کتاب مفاتیح‌شمایل [اصطلاح خودساخته‌.] ترمودینامیک سوار اتوبوس می‌شوم. نفر بغلی که ماسک زده با انگشت به پنجره‌ی تخیل‌م ضربه می‌زند. می‌گردم و سریع دکمه‌ی هندزفری را فشار می‌دهم و «آرام جان‌» ساکت می‌شود. «چند خریدی‌ش؟» ٬ «چهارتومن.»٬ «از همین زیرگذر پارک؟» ٬ «اوهوم.»٬ «گرونه٬ حالا خدا کنه بمونه.»  لبخندی می‌زنم و به نگاه کردن به مجمع دیوانگان ادامه‌می‌دهم و می‌گویم ای ابله! پدرم نموند٬ توقع داری این بمونه؟ بی‌اندازه حس می‌کنیم تا ابد ساکن صاحب تنفس این کره‌ی خاکی هستیم. بعد چه وحشیانه خودمان یا تکه‌ای از قلب‌مان در گورستان‌های اطراف‌مان دفن می‌شوند. مواهب ١...ادامه مطلب

مواهب ١...

مواهب ١...